Turcja kontynentu mapie (Azja Zachodnia - Azja) pobierz. Turcja jest krajem transkontynentalnym położonym zarówno na kontynencie azjatyckim jak i europejskim. 97% terytorium Turcji leży w Azji, a tylko 3% w Europie, tak jak to widać na mapie kontynentu tureckiego. Turcja położona jest w Anatolii i na Bałkanach, graniczy z Morzem Czarnym
Jaka pogoda w Turcji czeka na turystów podczas wakacji? Aby odpowiedzieć na to pytanie, trzeba poświęcić nieco czasu na opisanie państwa tureckiego, jego geografii i klimatu. Nie sposób zajmować się tymi kwestiami bez, chociażby pobieżnego, wspomnienia o historii Turcji. Turcja – kilka słów historii Turcja – kilka słów historii Republika Turcji została proklamowana 29 października 1923 r. po uprzednim obaleniu sułtanatu, a następnie kalifatu w 1922 r. W wyniku upadku Imperium Osmańskiego , które poniosło klęskę w I ostateczny zakres granic Turcji ustalony został na mocy traktatu w Lozannie w 1923 r. Drugim ważnym następstwem rozpadu Imperium jest sytuacja polityczna w Turcji, w której świeckości państwa pilnuje armia wojskowa. Z tego powodu nie raz odbywały się tam w przeszłości zamachy stanu, kiedy wojsko stwierdziło zbytnią islamizację rządu. Pierwszy prezydent Turcji, Mustafa Kemal, przeprowadził liczne reformy, które miały na celu europeizację Turcji. wprowadził on alfabet łaciński zamiast arabskiego, zmienił prawo cywilne, handlowe i karne, wprowadził nazwiska i kalendarz gregoriański. Turcja – na jakim kontynencie położona jest Turcja? Turcja – państwo położone na dwóch kontynentach Turcja jest państwem leżącym na dwóch kontynentach. 3% jej powierzchni leży w Europie, 97% w Azji. Europejską część powierzchni Turcji stanowi Tracja leżąca na Półwyspie Bałkańskim i jest oddzielona od części azjatyckiej Morzem Marmara, a także cieśninami Bosfor i Dardanele. Na północy otacza Turcję Morze Czarne, na zachodzie – Morze Egejskie i na południu – Morze Śródziemne, w Turcji zwane Morzem Białym. Największymi miastami Turcji jest Stambuł z ludnością przekraczającą 13 mln mieszkańców – jest to serce kulturalne, handlowe i finansowe Turcji; Ankara – licząca około 4,5 mln mieszkańców stolica państwa; Izmir – około 3 mln mieszkańców i Bursa – ponad 1,7 mln mieszkańców. Turcja jest krajem o wyżynno – górskiej rzeźbie terenu, ukształtowanej podczas fałdowań alpejskich. Najwyższym szczytem Turcji jest góra Ararat wznosząca się na wysokość 5122m Niziny stanowią niewielki procent powierzchni. Występują tylko w strefach nadmorskich i europejskiej części Turcji. Turcja – jaka pogoda Jakiej pogody możemy spodziewać się w Turcji na wakacjach? Klimat w Turcji należy do strefy klimatów podzwrotnikowych. Na wybrzeżu zachodnim i południowym posiada odmianę morską śródziemnomorską, na północnym wybrzeżu – odmianę klimatu czarnomorskiego, podobnego do klimatu umiarkowanego. We wnętrzu kraju panuje klimat podzwrotnikowy kontynentalny, natomiast w górach – klimat górski. Temperatury w Turcji najwyższe są na wybrzeżu południowym, a później zachodnim. Obniżają się w kierunku wschodnim, a także wraz ze wzrostem wysokości. W górach na wysokości powyżej 4000 m panuje wieczna zima, a śnieg nie topnieje. Cieplej jest na Riwierze Tureckiej, inaczej w Turcji Kontynentalnej, czyli na południu. Sezon turystyczny zaczyna się tutaj w kwietniu i trwa do października. W Turcji Egejskiej sezon rozpoczyna się miesiąc później, w maju. W wakacyjnym szczycie, przypadającym na lipiec i sierpień, temperatury, niezależnie od rejonu, często przekraczają 35°C. Należy o tym pamiętać, kiedy podróżujemy ze starszymi osobami lub małymi dziećmi. Dla mieszkańców Polski dobrymi miesiącami na wakacje są maj, wrzesień i październik, ponieważ temperatura powietrza przekracza wtedy 25°C, więc jest całkiem ciepło, ale nie upalnie i nie gorąco. Na kąpiele w morzu najlepszymi miesiącami jest natomiast wrzesień i październik, ponieważ letnie temperatury sprawiają, że woda morska jest nagrzana w tych miesiącach najbardziej i wynosi nawet 26°C. Najczęściej dopiero w drugiej połowie września upały ustają i jest „czym oddychać”, ale dla ludzi przybyłych z północy i tak temperatura przypomina środek lata w ich rodzimych krajach, także nie bardzo odczują, że jest już jesień. Jeśli jednak wybieramy się w największym sezonie, czyli w lipcu lub w sierpniu, pamiętajmy o odpowiednich zabezpieczeniach przed słońcem: o kremach z filtrem, czapkach, okularach przeciwsłonecznych i o tym, aby pić bardzo dużo wody.
Centralna Anatolia. Współrzędne GPS: 38.649200, 34.827999. Najsłynniejszym z cudów natury w Turcji, i to zdecydowanie ze słusznych powodów, jest Kapadocja. Jest to kraina położona w środkowej części Anatolii, a jej granice nie są ostro zdefiniowane, ponieważ nie jest ona pojęciem administracyjnym, a raczej wynikającym z tradycji
22 grudnia 2020 Zanzibar to wyspa – raj, której nie trzeba nikomu specjalnie przedstawiać. Spice Island – bo tak często mówi się o tanzańskiej perełce – stanowi wyjątkowe połączenie egzotyki z historycznymi zabytkami. A trzeba tu zaznaczyć, że zabytki na Zanzibarze, zwłaszcza te zlokalizowane w Stone Town, potrafią zachwycić niejednego przybysza z Europy. Plątanina wąskich, krętych uliczek, niezwykłe zapachy unoszące się w powietrzu, a także kolorowe targi i bazary, oczarowują swoim pięknem i prostotą. Aż chce się poczuć to na własnej skórze… Zastanawiacie się, gdzie leży Zanzibar i jak można trafić na tanzańską wyspę? Już podpowiadamy! Otóż Zanzibar leży na Oceanie Indyjskim i administracyjnie należy do Tanzanii. Oczywiście nie można pominąć również faktu, że wyspa znajduje się w bliskiej odległości od kontynentu afrykańskiego. Przeczytaj również: Gdzie leży Zanzibar? Bezpieczeństwo na Zanzibarze Zanzibar – porady Hotele na Zanzibarze Pora deszczowa na Zanzibarze Temperatury na Zanzibarze Zima na Zanzibarze Na koniec sprawdźmy jeszcze, co warto robić będąc na Zanzibarze 1). Koniecznie wybierzmy się na słynną farmę przypraw. Farma przypraw (Spice Farm) to miejsce pełne niesamowitych kolorów i zapachów. Gałka muszkatołowa, kardamon, goździki, imbir, wanilia – aromat egzotycznych przypraw unosi się w każdym zakamarku Zanzibaru. 2). Odwiedźmy Stone Town – wiecznie tętniące życiem afrykańskie miasto. 3). Wyruszmy w niezapomniany rejs po Oceanie Indyjskim Safari Blue z pewnością spodoba się każdemu, kto uwielbia nurkować, uprawiać sporty wodne oraz podziwiać rafę koralową. 4). Stańmy oko w oko z historią Zanzibaru. Wycieczka na Prison Island (Wyspę Więźniów) stanowi prawdziwą gratkę dla każdego miłośnika ruin i zamierzchłych czasów. 5). Wybierzmy się do Jozani Forest – parku pełnego ogromnych drzew, egzotycznej roślinności oraz wszędobylskich małpek. 6). Zjedzmy zanzibarską potrawę w restauracji umiejscowionej… na skale. The Rock Restaurant to jedno z najbardziej zaskakujących miejsc na… świecie. Niewielka knajpa, przypominająca chatkę na kurzej stopce, została ulokowana na skale, w niewielkiej odległości od brzegu. Ciekawostkę stanowi również fakt, że restauracyjka powstała z lokalnych materiałów. A co można w niej zjeść? Chętni nowych wrażeń, mają możliwość spróbowania sałatek z owocami morza, dań z ryżem lub makaronem, a także lokalnego piwa. Uwaga! Do Rock Restaurant można dopłynąć łódką lub… pójść pieszo. Kiedy nastanie odpływ, z łatwością dotrzemy do knajpki i to suchą stopą. 7). Odpocznijmy przez chwilę od problemów dnia codziennego. Być na Zanzibarze i nie poleżeć pod palmą? Tak po prostu nie wypada! Warto zauważyć, że w tej części Afryki znajdziemy świetnie przygotowaną bazę hotelową. Hotele, hoteliki, domki na wodze – opcji jest naprawdę wiele. A ceny? Ceny na Zanzibarze, zwłaszcza w miejscach turystycznych, są stosunkowo wysokie. Miejmy ten fakt na uwadze. Lubicie spędzać czas w luksusowych kurortach? Hotele na Zanzibarze z pewnością spełnią Wasze oczekiwania. A jakieś atrakcje dla dzieci na Zanzibarze? Oczywiście! Maluchy bez wątpienia ucieszą się z możliwości pluskania się w basenie. Mało? Sprawdźmy jeszcze, kiedy jechać na Zanzibar i co zabrać na Zanzibar Tanzańską perełkę można zwiedzać przez okrągły rok. Warto jednak podkreślić, że najlepszym czasem na odpoczynek w tej części Afryki jest okres od czerwca do września, czyli tzw. pora sucha. Jeśli chodzi o bagaż, to oczywiście nie możemy zapomnieć o zabraniu apteczki pierwszej pomocy oraz środków na komary. Mogą być potrzebne! Zobacz Również Komentarze
Nadęci hipsterzy mówią, że Mielno jest „Radomiem polskiej turystyki”, na które nie warto marnować urlopu. Mieszkańcy Mielna mówią, że ich miasto było „polską Ibizą”, która powoli wymiera. Dla mnie Mielno jest wehikułem czasu, który cofnął mnie o 20 lat wstecz. Właśnie dlatego tak bardzo pokochałem to miasto. W Mielnie nie istnieje menu bezglutenowe. W Mielnie nie ma hummusu, tofu, parówek z mięsem, kraftowych browarów z ironicznym napisem czy innego rodzaju lewackich fantasmagorii. W Mielnie są za to stołówki serwujące śniadania w cenie mniejszej niż koszt jego składników. Są 20-letnie automaty z SEGA Rally i Metal Slugiem, w których topiłeś kieszonkowe jak byłeś dzieckiem. Są zapiekanki, disco-polo, dmuchane zjeżdżalnie w kształcie fortec z palmami, festynowe atrakcje typu „spróbuj nie spaść z elektrycznego byka”, czy „upij się się, kup podrobioną koszulkę Armaniego i wydziaraj sobie trybalistyczny tatuaż od obcego człowieka klinującego ze znajomymi pod pomnikiem foki morskiej”. Mielno to ociekający 20-letnim sosem czosnkowym odpust, w którym nie da się nie zakochać. A oto historia mojej miłości. Ryby, kebab, piwo i maluch z muzyką disco-polo. Mielno to miasto, w którym spełniają się marzenia Polaków Foto: O jakim Disneylandzie śnią Polacy, czyli rzecz o przestrzeni miejskiej w Mielnie Mielno to perła polskiego renesansu szyldowo-kapitalistycznego, jednak z taką dawką fluorescencyjnych barw, że wjeżdżając do miasta nocą, masz wrażenie jakbyś przed chwilą pożarł dwie garście psychodelicznych grzybów. Kolory jaskrawej pomarańczy, toksycznej zieleni, dyskotekowego fioletu i promieniującego turkusu zobaczymy wszędzie gdzie da się wepchać żarówkę. Jeśli Karol Wojtyła postanowiłby zostać kulturystą Foto: I choć Mielno spajają jaskrawe kolory, tego samego nie można powiedzieć o architekturze. Nowe budownictwo udające apartamenty à la Ocean Drive w Miami (na balkonach suszą się mężczyźni i stroje kąpielowe w kolorze napromieniowanej brzoskwini), stoją tuż obok pól z przyczepami kempingowymi, butwiejącymi domkami PTTK z lat 70. i niemieckimi szeregówkami. Między tym wszystkim panoszą się pustostany z wybitymi szybami, które kiedyś były sklepami GS-u, bądź powierzchniami magazynowymi dla drobnych przetwórni rybnych. Dziś są tylko polem do znaczenia terenu przez kibiców. Klub Harem w Mielnie z rozładowującym napięcie boxerem przed bramką Foto: Każda wolna przestrzeń jest upchana stoiskami z podrobioną odzieżą, instalacjami eurobungee, diabelskimi młynami (na które byś nie wszedł, nawet jakby ci zapłacili) i krytymi salonami z air hockey’em. Polacy lubią też zjeść, dlatego w Mielnie trwa zaciekła walka o najbardziej krzykliwy szyld reklamujący burgery, pizzę, kebab i gofry, często podawane w jednym lokalu. Nic dziwnego, że przyjeżdża tu tyle Niemców. Dla kochających porządek Germanów, podróż do Mielna musi być jak wyprawa na inną planetę, w której ludzie są ślepi na kolor, ale płaci się złotówkami. - Nie uda ci się dwa dni z rzędu wąchać kleju, a później w dwie godziny zaprojektować budynek. - Założymy się? Foto: Im dalej w głąb centrum, tym ciekawiej. Kilka pięknych domów z muru pruskiego (datowanych na przełom XIX i XX w.) zostało przemalowanych na różowo i pomarańczowo, po czym nadano im piękne nazwy typu dyskoteka "Harem”. Naprzeciwko miejskiego deptaku, Mielno może poszczycić się prawdziwym symbolem polskiej szkoły konserwacji zabytków. Ponad 100-letni ośrodek wypoczynkowy „Hotel Böttcher” (po wojnie DW „Jantar”) został wyburzony w 2013, a na jego miejscu postawiono jedną z najbrzydszych Biedronek w Polsce. Boettcher's hotel Gross Muellen (później DW Jantar) w 1904 roku Foto: Brück & Sohn Kunstverlag Meißen / Wikimedia Co powstało na miejsce Jantaru? Jedna z najbrzydszych Biedronek na świecie. Oto polska szkoła konserwacji zabytków Foto: System Informacji Przestrzennej województwa zachodniopomorskiego Mówi się trudno, kupuje się ciepłe piwa z puszki, najtańszą wodę mineralną „Oaza” i idzie się na deptak z myślą, że antyestetyka Mielna - oparta na miłości Polaków do zapiekanek, dyskotek i zakupów w dyskoncie - jest tutaj tak wyolbrzymiona, że stanowi atrakcję turystyczną samą w sobie. Riksza 126p, pyton i mechaniczne rodeo. Witamy na deptaku Deptak to epicentrum niekończącego się festynu o nazwie „Mielno”. Już na wstępie wita cię restauracja serwująca „Ryby, Obiady, Mexico, Pizza”. Pod nią znajdziemy najbardziej kulturalną atrakcję w Mielnie, czyli wielką szachownicę rozłożoną na chodniku. Ryby * Obiady * Mexico, czyli jak zadowolić wszystkich wszystkim Foto: Przepychając się przez tłum spacerowiczów, dotrzesz do stoiska z mechanicznym rodeo stojącym w otoczeniu dmuchanego małpiego gaju dla dzieci oraz dmuchanej zjeżdżalni w kształcie transformera o głowie owada. Wrota do deptaku w Mielnie Foto: Budki stojące obok deptaka spełnią twoje najskrytsze wakacyjne marzenia. Tu kupisz maskę z Bin Ladenem, kotem, Kukizem bądź Dudą. Poczilujesz z ziomeczkami pijąc czwarty z kolei napój energetyczny i waląc przy tym z całej siły pięścią w boxera. Są oczywiście standardowe odpustowe atrakcje typu "rzuć 5 razy piłką i wygraj misia" albo "rzuć piątaka i wygraj różę dla swojej partnerki". Za 5 zeta możesz także nawąchać się helu do dmuchania balonów lub dotknąć pytona. Dołóż drugie 5 złotych, a poskramiacz węża owinie ci go wokół szyi i zrobi zdjęcie z twoją niekomfortową miną. Mielno jest wyśmienitym miejscem do uprawiania "tattoospotting". Mam wrażenie, że 80% turystów przyjeżdżających na wakacje do Mielna, zrobiło sobie kiedyś tatuaż na deptaku. Z tyłu - operator pytona Foto: Idąc deptakiem zauważyłem, że powstał zupełnie nowy gatunek odzieży straganowej ze „śmiesznym napisem”. Sam wychowałem się na koszulkach "Piwo to moje paliwo” i "Pie*dole nie robię”. Gdzieś koło 2012 roku doszły "śmieszne" koszulki z Żołnierzami Wyklętymi. Teraz królują eko-torebki dla Pań z napisami „Louis Vuitton jest w praniu”, "Moją Chanel pożyczyłam koleżance” oraz „Zara wracam”. Bardzo ciekawą rzeczą na deptaku jest przecięty na pół Fiat 126p „Mielnobus” o mocy jednego mieszkańca Mielna z napędem na przednie koła od roweru. Tak jak wszystko w tym mieście, "Mielnobus" wyposażony jest w LED-y świecące się kolorami odmalowanego blokowiska. Kursuje między miedzianą foką na końcu deptaka (najbardziej obfotografowywana atrakcja turystyczna) a restauracją „Ryba-Pizza-Mexico”. Foka z Mielna jest jedną z największych atrakcji turystycznych miasta Foto: Mielno jest także świetnym miejscem dla carspotterów. Poza wszelkiej maści starymi, ale całkiem zadbanymi BMW (wyglądającymi jakby w bagażnikach woziły frajera, który się nie spłacił), spotkałem też takie rodzynki jak świetnie utrzymany Pontiac Fiero, wydłużony Lincoln Continental w wersji dla magnata przemysłu pornograficznego, starą Toytotę MR-2 z bosko ustawionym tłumikiem i najbardziej kultowego, różowego Cadillaca Eldorado rocznik ’59. Obalamy wszystkie mity o Mielnie. Parawany mają sens, ludzie są dla siebie uprzejmi i potrafią po sobie posprzątać Foto: W jednej z zapiekankowych budek kupuję piwo za 7 złotych i ruszam na plażę. Nie mam parawanu, więc wiatr sypie po mnie piaskiem. Zasypiam, słysząc jak ratownik prosi o przybycie opiekunów zagubionego Karolka, a Reni Jusis (pochodząca z Mielna) śpiewa, że jest zakręcona. Przejechałem tylko 500 kilometrów, a cofnąłem się w czasie o 20 lat. Lubię to miejsce. Gdy się budzę, mój plastikowy kufel z piwem do połowy wypełniony jest błotem - z ulgą przysłuchuję się nawoływaniom „ziiiimne piwo, ooooorzeszki, kuuuuukurydza”, będących jednocześnie elementem zanikającej sztuki ulicznego handlu. Plażowy handlarz nie ma lekko. Ale za dzień może wyciągnąć nawet 300 zł Foto: Mielno nocą Nie byłeś w Mielnie, jeśli nie byłeś w klubie "Bajka" Foto: Jest wieczór, wychodzę z pokoju i załapuję się na bajkowy zachód słońca widoczny z plaży. Mielno to nie tylko hedonizm - upijanie się, jedzenie zapiekanek i wymiotowanie. Mielno to także refleksyjne oglądanie zachodów słońca przez ludzi, których nie podejrzewałbyś o zainteresowania wybiegające poza tematy związane z ćwiczeniami na plecy i filozoficznym pytaniem: „białko czy kreatyna”? Ludzie (w tym i ja) robią zdjęcia zachodu słońca, modląc się, by smartfon uwiecznił ulotną magię barw. Nigdy to nie wychodzi. Nie wiem, o czym myśli taki przeciętny mieleński imprezowicz patrząc maślanymi oczyma na krwistoczerwony zachód słońca, ale wiem, że te myśli nie mogą być wcale takie złe. Może właśnie przez te elektryzujące zachody słońca, w największym mieleńskim kubie „Bajka” nie widziałem bijatyk, do których przyzwyczaiły mnie dobrze mi znane mordownie takie jak warszawskie "Explosion" i białostockie "Metro". Od czasu do czasu ochroniarze wyposażeni w jakiś detektywistyczny sprzęt doczepiany do ucha, podejdą do kogoś zgonującego, każą mu się ogarnąć waląc go z otwartej dłoni w twarz na pobudzenie. To największy akt przemocy, jakiego byłem świadkiem w tej największej budzie do tańczenia na zachód od Władysławowa. Serio. Warszawskie pawilony przy Nowym Świecie wydają się bardziej niebezpieczne niż „Bajka”. Nie mówię, że „krzywe akcje” się nie zdarzają (słyszałem, jak ludzie w kawiarni narzekali, że 10 typów biło się którejś nocy z ratownikami, a przechodząca policja nie zareagowała), ale ja nie byłem ich świadkiem. Klub Bajka - parkiet na parterze Foto: Większość kafarów rozmawiających ze sobą w palarniach macha żuchwą jak pastewne krowy podłączone do akumulatora, jednak nie po to po południu kupowali podrobione ubranka Calvin Klein, Giorgio Armani czy Tommy Hilfiger, żeby wieczorem od razu ubrudzić je czyjąś krwią. W „Bajce” wytańczyłem całą energię zaoszczędzoną podczas całodziennego leżenia na plaży, a w międzyczasie gadałem sobie z łebkami w bluzach JP i Diil (tak, te marki jeszcze nosi się w Mielnie) o tym, jak to szybciej się teraz do Mielna dojeżdża i jak tu coraz mniej jest melanżu. Koleś z koszulką z krzyżem celtyckim i napisem "White Patriots". Dresscode w klubie bajka nie jest wymagający Foto: Jeśli jednak nie masz astronomicznej sumy 40 zł za osobę, żeby wejść do „Bajki”, nie musisz się martwić. Na każdym kroku znajdziesz lokal, który w dzień jest smażalnią ryb bądź kebabem (najczęściej jedno i drugie), a w nocy zamienia się w klubo-karaoko-pijalnię. Możesz tam nawet podejść ze swoim piwkiem (z przyzwoitości polecamy zakupić piwo w lokalu, które zapewnia ci rozrywkę) i tańczyć do przebojów typu „Zawsze chciałbym z tobą być”, „Całuj mnie” czy „Zostańmy razem”. Nie żadne nowe gówno lecące na RMF MAXXX, tylko stara, dobra muzyka szlagierowa, do której - im bardziej jesteś pijany - tym lepiej pamiętasz słowa. Wokół boxerów czilują ekipy Foto: Na przykład „Whisky” i „Wehikuł czasu” słyszałem w aranżacjach: na uliczną gitarę z otwartym na napiwki pokrowcem, w wersji disco polo, w wersji polski rap i w wersji po góralsku. Jeśli jesteś fanem alkoholu i polskiej kultury popularnej ostatnich trzech dekad, pokochasz Mielno. Ludzie w Mielnie się bawią Foto: Mielno nocą to tak świetne miejsce, że nawet pobyt w sklepie spożywczym zapewni rozrywkę, jakiej nie daje żaden polski kabaret. Narąbani (ale nie agresywni) imprezowicze mówią: „Mordy, jakby co, tam się Polska kończy”. Albo słuchając AC/DC lecące z głośników w sklepie: "Mordo, ta muzyka to za duże tripy dla mnie”. „Też grasz w GTA? Rączki rączki, LSPD”, „Nie dajecie już śniadań? No dobra, ku*wa, jak taki jesteś, to ja już spie*dalam”. Mielno jest też świetnym obiektem do przeprowadzania „tattoo-spottingu”, czyli przeglądania tatuaży, które w najlepszym przypadku wyglądają jak naklejka na samochód w "Need for Speed: Underground 2". Tattoo-spotting Mielno Foto: Śmierdzący problem Dosyć smutną rzeczą w Mielnie jest całkowity brak szaletów publicznych. Zwiedziłem to miasto wzdłuż i wszerz - nie znalazłem żadnego. Jeśli chcesz sobie ulżyć, masz do wyboru: wyszukać otwartą knajpę z toaletą (większość bud podających jedzenie z wypływającym na dłonie sosem nie ma łazienek) i zapłacić 2 złote (pod warunkiem, że przestarzała instalacja do otwierania drzwi nie połknie twoich monet), albo ulżyć sobie pod winklem budy z zapiekankami. Zgadnijcie, którą opcję wybierają ludzie i dlaczego w bramach śmierdzi jak w zakiszonym wnętrzu festiwalowego Toi-Toi’a. To problem niemały. Piwo jest moczopędne, a w Mielnie spożywa się je w ilościach iście woodstockowych. W sobotnie popołudnie, na ulicy nie znajdziesz jednej osoby nie trzymającej w ręku otwartej butelki z piwem. Policja przymyka na to oko. Staje się to oficjalne po tym, jak sam przez przypadek pozdrowiłem butelką piwa dwóch policjantów patrolujących bulwar w Mielnie. Ale w sumie ma to sens. Łapanie za picie w takim miejscu byłoby tak racjonalne, jak łapanie za hazard w Las Vegas. To miasto stoi na konsumpcji alkoholu, dlatego mieszkańcy są bardzo zestresowani ustawą zabraniającą sprzedaży alkoholu po 23. Oczywiście większość sklepów monopolowych w dzień to „placówki pocztowe”, a w nocy „lokale gastronomiczne”, dlatego mogą podawać alkohol turystom 24/7 (jedyna różnica jest taka, że sprzedawca w „lokalu gastronomicznym” musi ci otworzyć alkohol przed podaniem). Zdaniem większości mieszkańców ten przepis jest bez sensu i godzi w interesy miasta utrzymującego się z pijanych turystów. Patrz komu ufasz, czyli niebezpieczne mikrofalówki Mielno nie jest miejscem dla foodies chcących po trochu doświadczyć wszystkiego z reklamowanej wszem i wobec kuchni tureckiej, rybnej i meksykańsko-włoskiej. Wiem o tym, gdyż w drodze powrotnej musiałem stawać na co drugiej stacji benzynowej, by posiedzieć chwilę w łazience. Jako typowy przedstawiciel narodowości polskiej jarają mnie wszelkiego rodzaju rzeczy z serem, tłuszczem i sosem czosnkowym, przez co podejmowałem bardzo ryzykowne wybory gastronomiczne. Przede wszystkim, nie polecam jadać w większości miejsc oferujących kilka kuchni świata na raz. Tamtejszy szef najprawdopodobniej nie ma pojęcia na jakim kontynencie leży Turcja, a jedyne czego od niego wymaga pracodawca, to obsługa mikrofalówki i zamrażarki. Są trzy miejsca w Mielnie, które mogę określić jako w miarę bezpieczne do stołowania się. Pierwsze to "Krowa Burger" - takie mieleńskie "Aioli" - siedziba lokalnej hipsterki, gdzie wygolona z boku dziewczyna z kolczykiem w nosie puszcza The Who przewracając kotlety. Burger kosztuje 20 złotych i jest całkiem przyzwoity, choć ciężko się go je przez sałatę o średnicy kołpaka. Kraftowy burger z Mielna Foto: Drugie w miarę bezpieczne miejsce, to speluna zapiekankowa przy wejściu na plażę od ul. 1-go maja. To miejsce wydaje się tutejszym Wedlem wśród budek z zapiekankami. Buda jest czysta, a składniki i cały proces produkcji jest widoczny dla klienta. Na śniadanie koniecznie skoczcie do pani Jadwigi, która „Szarlotkę” - stołówkę z obiadami domowymi (bez pizzy i kebaba) prowadzi od 40 lat. Dwie jajecznice z trzech jaj, pomidor z cebulką, 4 plastry sera żółtego, 4 plastry szynki, masło (nie margaryna!) plus dzban herbaty i koszyk pieczywa kosztuje tylko 24 złote. Więcej zapłacisz w sklepie za produkty, a nie doświadczysz przyjaznego spojrzenia. W dzień są pyszne obiadki, po których odechce ci się ryzykować z „oryginalnym tureckim kebabem”. Te zapiekanki są naprawdę OK! Foto: Pokochałem Mielno i dlatego boję się o jego przyszłość. Miasto powoli staje się za mało patologiczne dla patoli, za mało szykowne dla bogaczy i za mało hipsterskie dla hipsterów. Dlatego jeśli chcecie jeszcze doświadczyć Mielna, zanim i tu trafią wegańskie burgery, bezglutenowa ryba w panierce i thai-rolle z tempeh, pośpieszcie się. Tu jest prawdziwa polska ludowość. Polskość, której nie da się nie kochać. Zobacz także: DKMS #niesamowiteuczucie
Turcja leży w Azji i Europie. Zachodnia Turcja jest geograficznie uważana za część Europy. 37. największy kraj na świecie pod względem masy ziemi, Turcja jest również uważana za część Bliskiego Wschodu regionu Azji. Kraj graniczy z Bułgarią, Gruzją i Morzem Czarnym na północy, Morzem Śródziemnym i Grecją na zachodzie
Odpowiedzi aluska3 odpowiedział(a) o 15:36 blocked odpowiedział(a) o 16:11 Nie powiedzial bym ze Azja,czesciowo Azja i Europa,ta granica przebiega przez ciesnine Bosfor,i w dół Turcji,nie bedzie bledem jak sie powie ze lezy w Azji jak i w Europie blocked odpowiedział(a) o 17:40 Turcja należy zarówno do Azji jak i do Europy, mimo, iż leży na azjatyckim półwyspie o nazwie Azja Mniejsza. Przecież nawet turecki Stambuł znany jest jako miasto leżące na 2 kontynentach. blocked odpowiedział(a) o 18:37 Cheerios odpowiedział(a) o 20:12 Większa częsc Turcji jest w zasiengu granica pomiędzy Azją a Europą przechodzi włąśnie przez Turcję, a dokładnie cieśniny Bosfor i Darnadele. Wariont odpowiedział(a) o 21:32 Po części tu i tu z tym , że np. piłkarsko jest przynalezna do Europy mimo , że stolica znajduje sie po stronie azjatyckiej blocked odpowiedział(a) o 22:02 Mnie uczono, że Turcja to kraj AZJATYCKI, którego 3% powierzchni leży po stronie dobrze moglibyśmy o to samo zapytać względem Rosji - kraj europejski czy azjatycki? Nie da się jednoznacznie powiedzieć. mentat odpowiedział(a) o 08:01 I tu i tu. Turcja leży na dwóch kontynentach. Znamienita większość 97% w Azji, a skrawek 3% w Europie. tyk25 odpowiedział(a) o 08:37 Turcja jest krajem azjatyckim, lecz największe jej miasto, Stambuł, leży po stronie europejskiej(3%). Jednak stara się o przyjęcie do Unii Europejskiej(teraz może trochę mniej). Znajduje się na Półwyspie Azja Mniejsza. Różni się jednak zasadniczo od krajów wschodnich, za sprawą reform pierwszego prezydenta po zjednoczeniu kraju, Mustafy Kemal Paszy (Ataturka). Niby leży w Azji i jest krajem islamskim, to inni muzułmanie nie uznają ich za prawdziwych wyznawców Islamu. Różni się także zasadniczo od Europy, bo to jest, jakby nie było, zupełnie inna kultura i obyczaje. blocked odpowiedział(a) o 12:18 Turcja leży na dwóch kontynentach w Europie (mniejsza część, kraina geograficzna - Tracja) i w Azji (większa część Turcji i stolica Ankara). Stambuł - jedno z największych miast Europy i świata leży na dwóch kontynentach. Turcję powinno się traktować jako państwo Azjatyckie ale wiele osób uważa ją za Europejski kraj. Tylko niewielka jej część leży na kontynencie wschodnim, a o wiele większa znajduje się w Azji. Cieśnina Bosfor to granica między dwóma kontynentami w mieście Stambuł. Mam nadzieję że pomogłam ;))]pzdr;]] miku$$66 odpowiedział(a) o 13:01 Część w Azji,a część w Europie, ale np. w rozgrywkach sportowych Turcja staryuje jako kraj europejski. głównie w azjim ale np. stambuł należy w połowie do europy armageda odpowiedział(a) o 15:50 Turcja leży częściowo w Europie i częściowo w Azji. Powiedziałbym że 50% leży w Azji a tamte 50% w Europie Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Wiele osób zastanawia się, na jakim kontynencie znajduje się Anglia. W rzeczywistości znajduje się na wyspach. Od lądu oddzielony jest Cieśniną Dover i Kanałem La Manche. Odpowiadając na pytanie, na jakim kontynencie znajduje się Anglia, można do pewnego stopnia powiedzieć, że znajduje się ona w Eurazji.
Moja pierwsza kartka z Turcji. Napis na kartce znaczy "Uczta, Dostać błogosławieństwo". Nie znam języka tureckiego ani arabskiej gramatyki, dlatego nie mam pojęcia czy chodzi o to, że ucztując dostajemy błogosławieństwo, czy może o coś innego. Czy jest na sali ktoś znający turecki? :) Przyznam się również do mało chlubnej rzeczy - przed wypisaniem etykiet sprawdziłam, na jakim kontynencie leży Turcja. Odpowiedź: 97% należy do Azji, a 3% do Europy. Najbardziej zmyliły mnie starania tego państwa o dostanie się do Unii Europejskiej. Mam nadzieję, że w przyszłości dostanę kartkę przedstawiającą jakieś tureckie miasto, żebym mogła więcej napisać o tym fascynującym kraju :) My first card from Turkey. The inscription on the card means "Feast, Get blessed". I don't know Turkish, nor arabian grammar, so I have no idea if it means that we get blessed by feasting or maybe something else. Is there anybody who knows Turkish? :) I have to avow to something not very glorious - before writing the labels I've checked the continent where Turkey lies on. Answer: 97% belongs to Asia and 3% to Europe. I got confused because of efforts of this country to get into the European Union. I hope to receive a card showing someTurkish city in the future, so I could write something more about this fascinating country :)
Geografia Bułgarii. Bułgaria – państwo położone w południowej Europie nad Morzem Czarnym, w południowo-wschodniej części Półwyspu Bałkańskiego. Od północy graniczy z Rumunią, od zachodu z Serbią i Macedonią Północną, od południa z Grecją i Turcją. Stolicą Bułgarii jest Sofia (1,1 mln mieszkańców).
Indie znajdują się na kontynencie azjatyckim, jednak niektórzy uważają Indie za subkontynent indyjski, ponieważ jest to tak duży i wystający kontynentalne niektórych krajów powoduje zamieszanie. Kraje, które powodują to zamieszanie, są zazwyczaj duże, takie jak Rosja, Turcja i Indie. Niektórzy nawet myślą, że Indie to własny kontynent. Na jakim kontynencie są Indie? Część zamieszania wynika z faktu, że granice Indii zmieniały się na przestrzeni lat. Przyjrzyjmy się nowszej historii Indii, by wyjaśnić ich położenie geograficzne. w XIX wieku i do końca 1947 roku Indie były znacznie większe niż dzisiejszy kraj. Jako kluczowa część Imperium Brytyjskiego, było znane jako Imperium Indian brytyjskich. Obejmował on dzisiejsze Indie, Pakistan i Bangladesz, a także części dzisiejszych Chin, Mjanmy, Jemenu i Zjednoczonych Emiratów Arabskich. „Indie są kolebką rasy ludzkiej, miejscem narodzin ludzkiej mowy, matką historii, babcią legendy i prababcią tradycji. Nasze najcenniejsze& najbardziej konstruktywne materiały w historii człowieka są cenione tylko w Indiach.”- Mark Twain niepodległość Indii oznaczała również rozbiór w 1947 roku. Podział jest terminem używanym do określenia podziału kolonialnych lub brytyjskich Indii na dwa różne kraje: Indie i Pakistan. Pakistan miał wówczas dwa terytoria: Pakistan zachodni, który jest dzisiejszym Pakistanem, i Pakistan Wschodni, który jest dzisiejszym Bangladeszem. Nie zagłębiając się w to zbyt szczegółowo, uzasadnieniem podziału Indii było podzielenie dawnej kolonii według zasad religijnych. Indie miały być krajem hinduistycznym, A Pakistan (zarówno Wschodni, jak i Zachodni Pakistan). na jakim kontynencie oficjalnie są Indie? kontynent azjatycki chociaż ten artykuł dotyczy dzisiejszych Indii, odpowiedź na pytanie „Czym są Indie?” would be the same for present-day Pakistan and Bangladesh. India Interesting Facts Area 3,287,263 square km Capital New Delhi Currency Indian rupee Democracy Largest democracy in the world Female literacy 54% GDP $ trillion Gender ratio 933 females per 1000 males Government Federal parliamentary Independence August 15th, 1947 Literacy 65% Male literacy 76% Most common religion Hinduism Official languages Hindi and English Per capita GDP $7,749 Population mld ranking pod względem wielkości 7. co do wielkości na świecie Rozmiar 1/3 wielkości Stanów Zjednoczonych czy indie można uznać za kontynent sam w sobie? niektórzy mylnie uważają Indie za kontynent. Ze względu na swoją stronę, kiedy ludzie bez solidnej wiedzy geograficznej są kuszeni, aby nazwać Indie kontynentem. ale są też naukowe powody, by uznać Indie za kontynent. Indie leżą na własnej płycie tektonicznej, która jest jedną z głównych siedmiu płyt tektonicznych na Ziemi: Płyta Pacyficzna, Płyta północnoamerykańska, Płyta Euroazjatycka, Płyta Afrykańska, miejsce Antarktyczne, Płyta Indyjska i płyta południowoamerykańska. Czasami Płyta Indyjska jest uważana za część większej płyty Indo-australijskiej, ale czasami naukowcy uważają je za dwie oddzielne płyty: płytę indyjską i płytę Australijską. około 75 milionów lat temu Płyta Indyjska wchodziła w skład tzw. superkontynentu Gondwany lub Gondwanalandu. Superkontynent ten rozpadł się na kilka kontynentów na przestrzeni tysięcy lat: Afryka, Ameryka Północna, Ameryka Południowa, Australia, Antarktyda, ale także Arabia (Azja Zachodnia), Indie (Azja Południowo-Wschodnia) i Bałkany (Europa Południowo-Wschodnia). obecne płyty tektoniczne to Płyta Afrykańska, Płyta Antarktyczna, Płyta południowoamerykańska i płyta Indo-Australijska. W przypadku płyty indyjskiej (lub płyty Indo-australijskiej) zderzyła się z płytą tektoniczną Euroazjatycką. To bardzo powolne zderzenie stworzyło pasmo górskie, które oddziela dzisiejsze Indie od Chin i gdzie leżą górskie narody Bhutanu i Nepalu: Himalaje. Ok, więc Indie nie są kontynentem, ale Subkontynentem, prawda? ” Nie jest to bardziej zjednoczony naród niż równik.”- Winston Chruchill Tak, zgadza się. Indie nie są własnym kontynentem, ale ponieważ są samodzielnym i wyraźnym dużym lądem, można je poprawnie uznać za subkontynent. ale Indie nie są jedynym subkontynentem na ziemi. Inne przykłady mogą obejmować Grenlandię lub Półwysep Alaski w Ameryce Północnej, Południowy stożek Ameryki Południowej (Argentyna, Chile i Urugwaj), Półwysep Arabski w Azji (Arabia Saudyjska, Kuwejt, Katar, Bahrajn, Oman, Jemen i Zjednoczone Emiraty Arabskie). Powiedziawszy to wszystko, byłoby niedokładne zrównanie dzisiejszego kraju Indii z subkontynentem. Choć prawdą jest, że Indie zajmują więcej przestrzeni geograficznej subkontynentu, ta część Azji Południowej obejmuje również Pakistan, Nepal, Bangladesz, Bhutan I Sri Lankę. użytecznym sposobem myślenia o subkontynencie jest jak każdy przylegający ląd na południe od (włącznie) pasma górskiego Himalaya. Chociaż wyspa, naród Sri Lanki (znany jako Cejlon pod brytyjskimi rządami kolonialnymi do 1972 roku) jest również uważany za część subkontynentu. ale Himalaje nie są jedynym pasmem górskim, które oddziela subkontynent od reszty Azji. Istnieją również Góry Karakorum (obejmujące granice Chin, Indii Pakistanu i rozciągające się na zachód do Afganistanu i Tadżykistanu) i Hindukusz (znany również historycznie jako Caucus Indicus), w pobliżu granicy afgańsko-pakistańskiej. I właśnie wtedy musimy ponownie rozważyć partycję. Warto znać trochę historii rozbiorów, aby zrozumieć, że większość subkontynentu tworzyła jeden kraj w czasach brytyjskiego Raju, dopóki nie został podzielony na to, co doprowadziło do dzisiejszego Pakistanu, Indii i Bangladeszu. „do innych krajów mogę pojechać jako turysta, ale do Indii przybywam jako pielgrzym.”- Martin Luther King Jr. dlatego u szczytu Imperium Brytyjskiego subkontynent ten był powszechnie znany jako subkontynent indyjski. Termin ten obowiązywał na całym świecie, choć głównie w Wielkiej Brytanii i innych częściach Imperium Brytyjskiego (Kanada, Jamajka, Australia, Nowa Zelandia, same Indie itp.). Ponieważ podział jest wciąż stosunkowo niedawnym wydarzeniem w historii świata, niektórzy ludzie, szczególnie w Wspólnocie Narodów, która wynikła z rozpadu Imperium Brytyjskiego, mogą nadal odnosić się do kontynentu jako subkontynentu indyjskiego. termin ten staje się problematyczny od 1947 roku, ponieważ odnosi się do subkontynentu, w którym trzy różne niezależne, suwerenne kraje zasiadają, ponieważ subkontynent indyjski może wydawać się niewrażliwy lub niewłaściwy. obecnie preferowane są terminy Azja Południowa lub subkontynent Azjatycki. Innym terminem używanym przez wiele mediów i organizacji informacyjnych, międzynarodowych dyplomatów i naukowców jest określenie Azji Południowej. Azja Południowa nie jest taka sama jak subkontynent, ponieważ obejmuje nie tylko Indie, Pakistan, Bangladesz, Nepal, Bhutan, Sri Lankę, ale także Afganistan I Malediwy. Czasami nawet Iran jest włączony. Indie są częścią Azji ale bez względu na to, jaki termin wybierzesz, niezaprzeczalnym faktem jest, że Indie są w Azji. Pod względem zarówno wielkości, jak i demografii Indie są drugim co do wielkości krajem w Azji, tylko za Chinami. prawdą jest jednak, że Indie (i inne współczesne kraje na subkontynencie) były historycznie bardziej odizolowane od reszty Azji z powodu Himalajów, co zaowocowało własną bardzo wyraźną tożsamością kulturową z resztą Azji. Jako dawna część Imperium Brytyjskiego, Indie, które są częścią Wspólnoty Narodów, nadal mają bliskie powiązania z innymi narodami spoza Azji.
Szwecja graniczy z Finlandią i Norwegią. Korpusy wód graniczących ze Szwecją obejmują Morze Bałtyckie, Zatokę Botnicką, Kattegat i Skaggerak. Szwecja obejmuje powierzchnię 173 745 mil kwadratowych, co czyni ją nieco większą od stanu Kalifornia. Od 2014 roku Szwecja ma 9,7 miliona mieszkańców.
Ten artykuł stanowi podsumowanie odpowiedzi na najpopularniejsze pytania, dotyczące Turcji, jakie regularnie docierają na Styk Kultur. Gdzie leży Turcja? Turcja, a dokładnie Republika Turcji (tur. Türkiye Cumhuriyeti) to państwo zlokalizowane w Azji Zachodniej, na półwyspie Azja Mniejsza, a częściowo także w Europie Południowo-Wschodniej. Część europejska Turcji stanowi zaledwie 3% powierzchni kraju i oddzielona jest od części azjatyckiej Morzem Marmara oraz cieśninami Bosfor oraz Dardanele. Kiedy Turcja weszła do NATO? Turcja przystąpiła do państw członkowskich NATO w dniu 18 lutego 1952 roku. Tureckie siły zbrojne pod względem wielkości stanowią drugą armię NATO, po Stanach Zjednoczonych. W skład Tureckich Sił Zbrojnych wchodzą siły lądowe, siły powietrzne, wojska ochrony wybrzeża, siły morskie oraz żandarmeria. Kiedy Turcja wejdzie do Unii Europejskiej? Proces negocjacyjny, dotyczący przystąpienia Turcji do Unii Europejskiej formalnie rozpoczął się 14 kwietnia 1987, a tureckie negocjacje z UE rozpoczęły się 3 października 2005. W 2016 roku negocjacje utknęły jednak w martwym punkcie, a rok później europejscy urzędnicy wyrazili pogląd, że Turcja narusza kryteria kwalifikujące do członkostwa w UE. Nic nie wskazuje na to, by sytuacja miała ulec zmianie w najbliższych latach. Jakie kraje graniczą z Turcją? Terytorium Turcji graniczy z aż ośmioma państwami – w Europie z Bułgarią i Grecją, natomiast w Azji z Syrią, Irakiem, Iranem, Azerbejdżanem, Armenią i Gruzją. W jakim języku mówi się w Turcji? Turcy posługują się językiem tureckim, należącym do grupy oguzyjskiej języków tureckich. Język ten używany jest przede wszystkim w Turcji oraz na Cyprze Północnym. Wbrew opinii wielu osób, język turecki od 1928 roku zapisywany jest alfabetem łacińskim (a nie arabskim). Czy Turcy to Arabowie? Nie, to jeden z najpowszechniejszych i najbardziej irytujących Turków mitów na ich temat. Arabowie to grupa ludów pochodzenia semickiego zamieszkująca Półwysep Arabski, natomiast Turcy należą do rodziny ludów tureckich, zamieszkujących rozległe terytoria od Azji Mniejszej, przez Kaukaz, po Azję Środkową. Warto podkreślić, że choć Turcy to w większości muzułmanie, w przeciwieństwie do krajów arabskich, Turcja jest państwem świeckim, bez oficjalnie określonej religii państwowej. Który region w Turcji jest bezpieczny? Zgodnie z najnowszym komunikatem MSZ-u: „Ministerstwo Spraw Zagranicznych odradza wszelkie podróże w regiony graniczące z Syrią i Irakiem: okręgi Hatay, Kilis oraz Diyarbakir, Batman, Şırnak, Hakkari – ze względu na utrzymujące się zagrożenie terroryzmem i prowadzone na tych terenach operacje wojskowe i policyjne. MSZ odradza podróże, które nie są konieczne: do okręgów Gaziantep, Şanliurfa, Mardin i przy granicy z Syrią; do okręgów Van i Ağrı przy granicy z Iranem. Na pozostałym terytorium Turcji, w tym w popularnych regionach turystycznych, zalecamy zachowanie szczególnej ostrożności.” Jeżeli ciekawi Cię moja opinia na temat bezpieczeństwa w Turcji, zajrzyj TUTAJ. Który region w Turcji wybrać? Trudno odpowiedzieć w kilku zdaniach na to pytanie – Turcja to duży i bardzo zróżnicowany kraj, który jest w stanie spełnić oczekiwania nawet najbardziej wymagających turystów. Decydując się na wybór konkretnego regionu, warto poświęcić chwilę na lekturę informacji o jego największych atrakcjach. Zachęcam do odwiedzin sekcji Riwiera Turecka, Turcja Egejska, Turcja Wschodnia, Stambuł oraz Turcja północno-zachodnia. Turcja bez wiz dla Polaków w 2020 roku – czy to prawda? Tak, począwszy od 2 marca 2020, Republika Turcji zniosła obowiązek wizowy dla obywateli niektórych krajów strefy Schengen, w tym również dla Polaków. Polscy turyści planujący odwiedzić Republikę Turcji po 2 marca 2020, mogą przekroczyć granicę wyłącznie za okazaniem paszportu, ważnego przez co najmniej 180 dni od daty planowanego przylotu. Turcja bez paszportu – czy turecką granicę można przekroczyć wyłącznie posiadając dowód osobisty? Nie, kraj nie znajduje się w strukturach Unii Europejskiej, dlatego też Polacy planujący pobyt w Turcji mają obowiązek posiadania paszportu. Co więcej, nie każdy paszport upoważnia do pobytu w Turcji. Jego minimalna ważność w przypadku wyjazdów turystycznych do 90 dni pobytu musi wynieść 180 dni od daty wjazdu do Turcji. Właściciele paszportów o krótszej ważności dokumentu będą mieli problem z przekroczeniem granicy Republiki Turcji. Czy w Turcji obowiązuje EKUZ? Nie, Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ) nie obowiązują w Turcji, ponieważ kraj ten nie należy do Unii Europejskiej. Turyści planujący podróż do Turcji powinni pamiętać o zakupie odpowiedniego ubezpieczenia turystycznego, które pozwoli uniknąć nieprzyjemności związanych z poniesieniem kosztów ewentualnego leczenia. Turcja blisko Grecji – skąd w Turcji popłynąć można do Grecji? Jednym z najprostszych sposób na podróż do Grecji z Turcji, jest skorzystanie z promów pasażerskich, kursujących między greckimi wyspami a Turcją kontynentalną. Stałe rejsy są realizowane przede wszystkim między portami: Chios-Çeşme, Kos-Bodrum, Kos-Turgutreis, Lesvos-Ayvalık, Rodos-Bodrum, Rodos-Marmaris, Samos-Kuşadası oraz Symi-Bodrum. Jak dzwonić do Turcji z Polski? Jaki jest kierunkowy do Turcji? Numer kierunkowy do Turcji to +90. Chcąc wykonać połączenie na turecki telefon stacjonarny, należy wybrać kierunkowy 0090, a następnie kierunkowy miejscowości (3 cyfry) oraz numer abonenta Turcji (7 cyfr). Aby wykonać połączenie na turecki telefon komórkowy, należy wybrać kierunkowy +90 (koniecznie ze znakiem plus!), a następnie numer kierunkowy miejscowości (3 cyfry) oraz numer abonenta Turcji (7 cyfr). Turcy najczęściej podają swoje numery telefonów w formie 10 cyfr, wraz z numerem kierunkowym miejscowości, jednak bez numeru kierunkowego, który należy dodać na początku – np. (+90) 111 111 1111. Jak się ubrać w Turcji do meczetu? Meczet (tur. cami) jest muzułmańską świątynią, we wnętrzu której wierni modlą się, składając cześć Allahowi. Turyści zwiedzający wnętrze meczetu powinni pamiętać o zachowaniu należytego szacunku poprzez zdjęcie obuwia oraz zadbanie o odpowiedni strój. Co więcej, zwiedzając muzułmańską świątynię nie należy zbliżać się do modlących, przechodzić przed nimi, fotografować ich ani w żaden inny sposób zakłócać ich modlitwy. W przypadku meczetów tłumnie odwiedzanych przez turystów część modlitewna jest wyraźnie oddzielona od przestrzeni dla zwiedzających. Osoby niebędące wyznawcami islamu nie powinny wchodzić do wnętrza meczetu w godzinach modlitw, które odbywają się 5 razy dziennie. Zwiedzając meczet należy mieć na sobie czyste i schludne ubranie, nieodsłaniające ud, ramion, a w przypadku kobiet także dekoltu oraz włosów. Rękaw koszulki powinien sięgać co najmniej do połowy górnego ramienia a spódnica przekraczać linię kolan. Surowo zabronione jest zwiedzanie muzułmańskiej świątyni w szortach, spódniczkach typu mini, koszulkach bez rękawów oraz w jakimkolwiek obuwiu. Więcej informacji na temat ubioru w Turcji znajdziesz TUTAJ. Z czego słynie Turcja? Turcja słynie z produkcji dywanów, wyrobów skórzanych, orientalnej ceramiki, kosmetyków na bazie oliwy oraz lokalnej kuchni, w której istotną rolę odgrywa mięso. Turcja to także jeden z najpopularniejszych kierunków wakacyjnych, corocznie wybierany przez Polaków – nasi rodacy najchętniej wypoczywają na Riwierze Tureckiej oraz na Wybrzeżu Egejskim. Kraj rozsławiły również tureckie seriale, jak chociażby „Wspaniałe Stulecie”. Dlaczego Turcja gra w Europie? Niektórzy członkowie UEFA to państwa transkontynentalne, jak właśnie Turcja, Azerbejdżan, Gruzja, Kazachstan czy Rosja. Warto podkreślić, że 3% terytorium Turcji leży na kontynencie europejskim. Turecka historia piłki nożnej jest silnie związana ze Starym Kontynentem od wielu dekad.
Zobacz 4 odpowiedzi na pytanie: Gdzie leży Kanada? Pytania . Wszystkie pytania; Sondy&Ankiety; Kategorie . Na jakim kontynencie leży kanada? 2012-03-27 16:51:17;
Turcja znajduje się na kontynentach Azji i Europy. Znaczna większość kraju, 97 procent, leży w Azji, zajmując większość Półwyspu Anatolijskiego. Pozostałe 3 procent Turcji leży na kontynencie europejskim. Największe miasto w Turcji, Stambuł, także rozciąga się na dwóch kontynentach. Położone nad cieśniną Bosfor miasto to od dawna jest potężnym arbitrem handlu międzynarodowego, ponieważ kontroluje ruch morski między Morzem Śródziemnym a Morzem Czarnym. Po stronie europejskiej Turcja graniczy z Grecją i Bułgarią, a azjatycka część kraju graniczy z Syrią, Irakiem, Iranem, Gruzją, Armenią i Azerbejdżanem.Zobacz 3 odpowiedzi na zadanie: Gdzie leży Rzeka Jenisej? Systematyczne pobieranie treści, danych lub informacji z tej strony internetowej (web scraping), jak również eksploracja tekstu i danych (TDM) (w tym pobieranie i eksploracyjna analiza danych, indeksowanie stron internetowych, korzystanie z treści lub przeszukiwanie z pobieraniem baz danych), czy to przez roboty, web crawlers WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE Obywatele polscy udający się turystycznie do Maroka są zwolnieni z obowiązku wizowego na okres do 90 dni. Przy przekraczaniu granicy władze marokańskie mogą żądać udokumentowania odpowiednich środków finansowych na pobyt (gotówka, karty kredytowe, wyciąg z konta itp.). Nie ma obowiązku okazania biletu powrotnego. Jedynym dokumentem uprawniającym do przekroczenia granicy i wjazdu na terytorium Maroka jest paszport, który powinien być ważny jeszcze przez minimum 6 miesięcy od planowanej daty wjazdu. Sahara Zachodnia jest terytorium administrowanym przez Maroko od 1975 r. Prawo wjazdu na teren Maroka bez wizy obejmuje też Saharę Zachodnią. Dokumenty podróżnego mogą być tu kontrolowane przez siły porządku publicznego częściej niż w innych regionach Maroka. Podróżując na Saharze, należy unikać przygodnych znajomości i wdawania się w dyskusje na tematy polityczne, na temat przynależności tego obszaru do Maroka. PRZEPISY CELNE Dewizy należy zadeklarować przy wjeździe, jeśli ich równowartość w dirhamach jest równa lub przewyższa kwotę 100 000 MAD. Dirham marokański jest poza Marokiem walutą niewymienialną; wwóz i wywóz tej waluty na / z terytorium Maroka jest dozwolony w kwocie nieprzekraczającej 2000 MAD. Wywóz dewiz z terytorium Maroka jest możliwy na następujących warunkach: - niewykorzystane dewizy, przywiezione z zagranicy i niewymienione na dirhamy podczas pobytu w Maroku: na podstawie dokumentów dowodzących zagraniczne pochodzenie tych dewiz (rachunek z kantoru, wyciąg z konta zagranicznego, potwierdzenie transakcji z bankomatu lub deklaracja celna złożona przy wjeździe - jeśli kwota jest równa lub przekracza równowartość 100 000 MAD). - dewizy uzyskane z powtórnej wymiany dirhamów niewykorzystanych podczas pobytu w Maroku: na podstawie rachunku z marokańskiego punktu wymiany dewiz. Wwóz i wywóz dewiz w formie bezgotówkowych środków płatniczych (karty kredytowe, czeki podróżne, etc.) nie podlega ograniczeniom. Więcej użytecznych informacji o przepisach celnych można znaleźć na oficjalnej stronie marokańskiego Urzędu Celnego: (w języku francuskim). PRZEPISY PRAWNE Przemyt i używanie narkotyków oraz handel nimi są surowo karane. Ze względu na zdarzające się przypadki uwięzienia obywateli polskich przestrzegamy przed nabywaniem nawet niewielkiej ilości środków odurzających. Są one łatwe do wykrycia podczas systematycznych i skutecznych kontroli prowadzonych przez oddziały policji z wyszkolonymi psami, szczególnie przy przekraczaniu granicy. Warunki w zakładach karnych są ciężkie. Turyści nagabywani przez handlarzy nie powinni podejmować rozmowy. Od przygodnych znajomych bezwzględnie nie należy przyjmować żadnych przesyłek ani listów do Europy, ponieważ mogą one zawierać narkotyki. MELDUNEK Nie ma obowiązku meldunkowego. UBEZPIECZENIE Na czas trwania podróży zalecana jest polisa ubezpieczeniowa obejmująca zwrot kosztów leczenia powstałych w wyniku następstw nieszczęśliwych wypadków. Wskazane jest posiadanie polisy ubezpieczyciela z czynnym całodobowym centrum pomocy, które w przypadku zaistnienia nieszczęśliwego zdarzenia potwierdzi pokrycie kosztów leczenia czy też transportu. SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA W Maroku nie ma poważnych zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych i dlatego szczepienia ochronne nie są obowiązkowe. Przed podróżą warto jednak zaszczepić się przeciw tężcowi i żółtaczce pokarmowej. Ze względu na odmienne zwyczaje higieniczne turysta może zachorować na dur brzuszny i inne choroby układu trawiennego. Zdarzają się przypadki zarażenia amebozą lub pasożytami przewodu pokarmowego. Turyści powinni pić wyłącznie wodę przegotowaną bądź mineralną, a owoce i warzywa starannie myć i obierać przed spożyciem. Przed podróżą należy zaopatrzyć się w środki przeciw dolegliwościom żołądkowym (można je również kupić w miejscowych aptekach). Nie należy spożywać posiłków w lokalach o niskim standardzie w małych miejscowościach, zwłaszcza poza sezonem. Ze względu na występujące okresowo przypadki wścieklizny należy unikać kontaktów z bezdomnymi zwierzętami. W razie pogryzienia lub zadrapania trzeba jak najszybciej udać się do najbliższego szpitala, by poddać się szczepieniu. Usługa ta jest bezpłatna. Zdarzają się również przypadki zapalenia opon mózgowych - niewskazane jest wówczas przebywanie na obszarze, na którym wystąpiły przypadki zachorowań o charakterze epidemii. Aby uniknąć oparzeń słonecznych, należy stosować kremy z mocnym filtrem ochronnym oraz nosić nakrycie głowy. Opieka zdrowotna w Maroku jest na dobrym poziomie. Publiczne i prywatne ośrodki opieki medycznej świadczą usługi odpłatnie. Cena standardowej wizyty lekarskiej wynosi od 10 do 20 EUR, porada lekarska w nocy lub w weekend - 30 EUR, natomiast dobowy koszt pobytu w szpitalu lub klinice - ok. 60 EUR (bez kosztów leczenia). Apteki są dobrze zaopatrzone w leki (zob. portal polskich lekarzy na świecie w części dot. Maroka: na górę Toubkal w Atlasie Wschodnim INFORMACJE DLA KIEROWCÓW Posiadanie międzynarodowego prawa jazdy jest w Maroku pożądane, ale nie jest obowiązkowe. Właściciele pojazdów muszą natomiast wykupić zieloną kartę. Poza zieloną kartą inne polisy polskich towarzystw ubezpieczeniowych nie są uznawane. Osoby podróżujące samochodem powinny zachować szczególną ostrożność zwłaszcza w nocy, gdyż często inni użytkownicy dróg mają pojazdy słabo bądź źle niektórymi drogami w górach może być utrudniony od grudnia do marca z powodu obfitych opadów śniegu. Planując podróż do Maroka samochodem w lipcu i sierpniu, należy wziąć pod uwagę, że w tym czasie kraj ten odwiedza ok. 2,6 mln marokańskich emigrantów, którzy - po spędzeniu tu wakacji - wracają do państw osiedlenia. Z tego powodu w Tangerze lub Nadorze na wejście na pokład promu do Hiszpanii czeka się nawet po kilkanaście godzin, a drogi w okolicach tych miast są bardzo zatłoczone. W tym czasie częściej dochodzi tam do poważnych wypadków drogowych. Latem zdarzają się korki na autostradach, zwłaszcza w weekendy. Autostrady są płatne na rogatkach, koszt przejazdu zależy od długości trasy (np. około 215-kilometrowy odcinek między Rabatem a Tangerem kosztuje 72 MAD od samochodu osobowego), akceptowana jest tylko gotówka. Są one w dobrym stanie technicznym. Należy stosować się do wprowadzonych ograniczeń prędkości, gdyż policja i żandarmeria prowadzi stałą kontrolę, przy użyciu nowoczesnych urządzeń pomiarowych, przy czym często miejsce kontroli prędkości jest oddalone od miejsca zatrzymania pojazdu, którego kierowca przekroczył przepisy. O wysokości mandatu karnego decyduje policjant lub żandarm, który przeprowadza kontrolę, lub który otrzymał meldunek o popełnieniu wykroczenia drogowego. W miastach zainstalowano wiele fotoradarów. UWAGA: nowy kodeks drogowy obowiązujący od października 2010 roku zaostrzył kary za wiele wykroczeń drogowych i podwyższył znacznie wysokość mandatów. PODRÓŻOWANIE PO KRAJU Nie ma ograniczeń. Także na obszarach górskich i pustynnych, na południu kraju, infrastruktura turystyczna jest dobrze rozwinięta. Na wycieczki szlakami górskimi lub pustynnymi należy udawać się grupowo, z przewodnikiem znającym dobrze teren. Przewodnik powinien być pracownikiem uznanego lokalnego biura podróży, które specjalizuje się w wyprawach pustynnych lub trekkingowych i ma stosowną licencję. Wybierając się w góry, należy zaopatrzyć się w odpowiedni ekwipunek, ponieważ nawet we wrześniu zdarzają się burze śnieżne, a również latem załamanie pogody jest prawdopodobne. Należy także zabrać ze sobą zapasy jedzenia i wody, ponieważ na szlakach górskich nie spotka się żadnych osad. Nie ma problemów z kupnem paliwa, także bezołowiowego. Zmotoryzowani turyści powinni wiedzieć, że granica lądowa z Algierią jest zamknięta. W Maroku nie ma możliwości uzyskania wizy algierskiej. Podróżowanie samochodem z Maroka do granicy z Mauretanią jest uciążliwe z racji warunków klimatycznych (pustynny teren, burze piaskowe). Droga wzdłuż atlantyckiego wybrzeża Maroka jest w dobrym stanie, ale miejscami jest bardzo wąska. Nie należy się od niej oddalać, bowiem poza nią teren bywa jeszcze gdzieniegdzie zaminowany. Na trasie znajdują się liczne posterunki kontrolne. Przebycie samochodem 1800-kilometrowej trasy między Agadirem a granicą z Mauretanią trwa zwykle ok. 5 dni. Dlatego trzeba zabrać ze sobą zapasy żywności, wody oraz paliwa. Jest to szczególnie ważne na wiodącym przez pustynię, praktycznie nie zaludnionym odcinku Dakhla - granica i Melilla. Od obywateli polskich odwiedzających dwie hiszpańskie enklawy, Ceutę i Melillę, nie wymaga się wiz wjazdowych, jest to bowiem terytorium UE. W przypadku podróży do tych miast samochodem wynajętym w Maroku obowiązkowa jest zgoda agencji wynajmu na opuszczenie terytorium Maroka. Ceuta i Melilla podlegają kompetencji Wydziału Konsularnego Ambasady RP w Madrycie, w związku z czym Ambasada RP w Rabacie nie jest uprawniona do świadczenia na tych terytoriach pomocy konsularnej. Hotele. W Maroku jest bardzo duży wybór hoteli: od bardzo tanich noclegowni turystycznych, do luksusowych hoteli pięciogwiazdkowych (stan sanitarny tych pierwszych bywa często bardzo zły, ponadto mają one zwykle wspólne dla całego piętra toalety oraz prysznice i są pozbawione ogrzewania (ważne w sezonie zimowym) oraz klimatyzacji, której brak jest szczególnie uciążliwy w miesiącach letnich). Dla turystów zmotoryzowanych dostępne są pola campingowe, dość dobrze zagospodarowane. Komunikacja. Długość sieci kolejowej w Maroku wynosi 1700 km. Pociągiem można podróżować na dwóch trasach: Tanger - Rabat - Casablanca - Marrakesz oraz Casablanca - Rabat - Meknes - Fez - Oujda - Bouârfa. Tabor kolejowy jest w dobrym stanie. Na niektórych trasach nie kursują wagony I klasy. Sieć transportu autokarowego jest dobrze rozwinięta. Ponieważ jednak kierowcy nagminnie nie respektują przepisów kodeksu drogowego, a znaczna część taboru nie spełnia wymogów bezpieczeństwa, wypadki autokarów zdarzają się stosunkowo często. Rozkład jazdy i cennik pociągów oraz niektórych autokarów (Supratours) dostępny jest na stronie marokańskich kolei W miastach popularną i tanią formą komunikacji są tzw. małe taksówki (petit taxi); nie mają one prawa opuszczać administracyjnych granic miasta. Korzystając z nich, należy zadbać o to, aby licznik był włączony. Po godz. opłata za przejazd wynosi 50% więcej, niż wskazuje licznik. Poza miastem i między miastami mogą kursować jedynie tzw. duże taksówki (grand taxi). Zabierają one do 7 pasażerów. Opłata za przejazd zależy od liczby pasażerów i długości trasy. Dobrze jest uzgodnić to przed podróżą. Można wynająć taką taksówkę w kilka osób lub indywidualnie, ale wtedy trzeba zapłacić także za wolne miejsca. W większych i średnich miastach kursują autobusy komunikacji miejskiej, Rabat i Salé połączone są ponadto tramwajem. Trasy komunikacji są przeważnie oznaczone tylko po arabsku (jedynie w Marrakeszu po francusku). Stan techniczny autobusów miejskich często odbiega od ogólnie przyjętych norm wymaganych dla transportu Maroko to kraj zainteresowany rozwojem turystyki i stwarzający przyjazną atmosferę dla turystów. Muszą oni jednak zachować ostrożność, przestrzegać pewnych zasad, a także unikać określonych zachowań. Na mało uczęszczanych ulicach, także tych w pobliżu obiektów turystycznych, nocą mogą zdarzać się napady dokonywane przez uzbrojonych napastników. Dlatego należy zrezygnować z nocnych spacerów w tych okolicach. Turyści, zwłaszcza po zapadnięciu zmroku, powinni poruszać się w grupach kilkuosobowych, nigdy samotnie. Złodzieje na skuterach często wyrywają kobietom torebki. W zatłoczonych miejscach trzeba zachowywać się szczególnie ostrożnie, nosić torebkę lub plecak z dokumentami przed sobą, nigdy z tyłu, pieniądze i paszport przechowywać oddzielnie i nie trzymać wszystkich środków pieniężnych w jednym miejscu. Warto też mieć kserokopię paszportu. Niewskazane są nocne spacery po medinach - starych dzielnicach miast. Na tamtejszych bazarach (suk) zdarzają się kradzieże kieszonkowe. Niebezpieczne są również ubogie, peryferyjne dzielnice wszystkich dużych miast Maroka. Stanowczo odradza się wchodzenie do slumsów. Cudzoziemcy, którzy wybierają się na ustronne plaże lub do punktów krajobrazowych, mogą być narażeni na zaczepki i prośby o pieniądze. Także samotne kobiety są zaczepiane przez mężczyzn, dlatego zalecane jest podróżowanie w grupie. Nagabywane mogą poprosić o pomoc policjanta. Policja i żandarmeria są przyjazne turystom. Cieszą się dużym autorytetem - bez trudu odstraszają intruzów. Kobietom odradza się również przyjazdy do Maroka na prywatne zaproszenia obywateli marokańskich i zamieszkiwanie u nich (niezalegalizowane związki, także w przypadku, gdy któreś z partnerów jest obywatelem państwa europejskiego, są w Maroku zagrożone sankcją karną). Przyjeżdżając na zaproszenie, należy zostawić rodzinie w kraju dane osoby zapraszającej, jej adres i numer telefonu, informację na temat daty powrotu oraz miejsca przekroczenia granicy Maroka. Możliwa jest również rejestracja podróży na stronie konsularnej Należy unikać przygodnych znajomości i zaproszeń do domów nowo poznanych osób. Podczas samotnych spacerów po zapadnięciu zmroku na mniej uczęszczanych ulicach kobiety mogą być narażone na dwuznaczne propozycje. Podróżny, zwłaszcza w miastach o dużym natężeniu ruchu turystycznego, może spotkać się z natarczywymi propozycjami pseudoprzewodników. Takie oferty należy grzecznie, ale stanowczo odrzucić. W większych miastach Maroka istnieje tzw. policja turystyczna, która ściga takie osoby. Dlatego lepiej korzystać z usług licencjonowanego przewodnika. Trasę zwiedzania i opłatę trzeba wcześniej uzgodnić. Warto wiedzieć, że przewodnik dostaje prowizję od każdego towaru zakupionego przez turystę oraz od rachunku w restauracji. Jeżeli turysta nie zamierza kupować kosztownych niekiedy pamiątek, powinien to wyraźnie zaznaczyć - w przeciwnym razie przewodnik będzie go prowadził od sklepu do sklepu. Ponieważ poziom życia w Maroku nie jest wysoki, turyści z Europy są uważani za bogatych i nagabywani przez żebraków lub dzieci wyłudzające pieniądze. Proponowane zagranicznym turystom ceny są wyższe niż te oferowane Marokańczykom. Zdarzają się włamania do samochodów, nie wolno zatem niczego zostawiać w widocznym miejscu w pojeździe. Samochód najlepiej zaparkować na płatnym parkingu lub w miejscu pilnowanym przez stróża ubranego w niebieski fartuch z plakietką (nocą stawka liczona jest podwójnie). Turyści zmotoryzowani nie powinni zabierać przygodnych pasażerów. W myśl obowiązującego w Maroku prawa kierowca odpowiada zarówno za pasażerów, jak i za przewożone przez nich towary, np. narkotyki. Zdarza się, że pojazdy z zainstalowanymi skrytkami są często rekwirowane pod zarzutem, że służyły do przemytu niedozwolonych Maroka (okolice Tangeru, Tétouanu, gór Rif: Kettama, Bab Beret, Al Hoceima) oraz okolice Nadoru i Oujdy na wschodzie kraju to tereny uprawy konopi indyjskich i handlu narkotykami. Turyści powinni wystrzegać się handlarzy tym towarem, którzy często są konfidentami policji i mogą we współpracy z nią prowokować zakup kontrolowany. Szczególnie niebezpieczne są drogi górskie Chefchaouen - Al Hoceima i Fez - Al Hoceima. Bezwzględnie niewskazane jest przemieszczanie się nocą po tych trasach. Można tam natrafić na usypane na drodze małe zapory z kamieni - turyści muszą zatrzymać samochód, a wtedy zmuszani są do zakupu środków odurzających. Poza miastem Chefchaouen, które jest głównym ośrodkiem turystycznym, w górach Rif nie ma bazy hotelowej na przyzwoitym poziomie. Należy tam zachować szczególną ostrożność. Maroko jest obszarem sejsmicznym, choć trzęsienia ziemi występują tu rzadko. Ostatnie, w lutym 2004 r. w okolicach miasta Al Hoceima, spowodowało śmierć ponad 600 osób. Należy zapoznać się z zasadami bezpieczeństwa: w takich sytuacjach trzeba odsunąć się od okien, schronić pod stół i zabezpieczyć się przed spadającymi przedmiotami, a na zewnątrz - oddalić się od budynków, drzew i sieci elektrycznej. Później należy zawiadomić rodzinę w Polsce, np. za pośrednictwem ambasady. W Maroku istnieje umiarkowane zagrożenie terrorystyczne. Turyści mogą stać się celem ataków. Ostatni zamach miał miejsce 28 kwietnia 2011 roku w Marrakeszu, zginęło w nim 16 osób, w tym 13 zagranicznych turystów. Z uwagi na zmieniającą się dynamicznie niestabilną sytuację polityczną w regionie Afryki Północnej, mogą wystąpić również niepokoje społeczne. Zalecamy ostrożność w poruszaniu się po dużych ośrodkach miejskich, unikanie wszelkich tłumów i zgromadzeń, a także śledzenie bieżących komunikatów mediów i MSZ. Przypominamy także o możliwości rejestracji planowanej podróży na stronie RELIGIA, OBYCZAJE W Maroku obowiązują nieco odmienne zwyczajowe normy zachowania i ubierania się. Poza hotelami wyższej kategorii za szokujące mogą uchodzić zbyt swobodne stroje, zwłaszcza kobiet (np. spódnice mini, bluzki z odkrytymi ramionami, szorty, obcisłe ubrania). Takich strojów (dotyczy to również zbyt krótkich spodni u mężczyzn) należy się wystrzegać, szczególnie podczas podróży na południe kraju i z dala od ośrodków turystycznych. Fotografowanie ludzi bez ich zgody lub z ukrycia jest niemile widziane i może się spotkać z gwałtownym sprzeciwem lub nawet żądaniem dość wysokiej opłaty. Cudzoziemców nie będących wyznawcami islamu obowiązuje zakaz wstępu do meczetów (często nad ich wejściem umieszczane są stosowne ostrzeżenia). Nie jest też dopuszczalne fotografowanie wnętrz większości meczetów z progu. Kto te zakazy zlekceważy, może być narażony na nieprzyjemności. Dla turystów dostępne są jedynie cztery muzułmańskie miejsca kultu: meczet Hasana II w Casablance (z wyjątkiem piątku, dnia głównych modlitw; wstęp 20 EUR), część pomieszczeń meczetu Moulaya Ismaila w Meknesie, mauzolea Mohammeda V w Rabacie oraz Moulaya Alego Cherifa w Rissani (południe Maroka). Ponieważ islam zabrania picia alkoholu, zdecydowana większość tańszych restauracji i jadłodajni oraz sklepów spożywczych nie sprzedaje go. Jest on jednak dostępny w prawie wszystkich supermarketach, a także w nielicznych licencjonowanych punktach sprzedaży w dużych miastach. Marokańskie władze tolerancyjnie traktują inne religie. W każdym większym mieście istnieją kościoły katolickie, w których odprawiane są msze. Istnieją również cerkwie i Oficjalnie dniami wolnymi od pracy są: 11 stycznia - Manifest Niepodległości, 30 lipca - Święto Tronu, 14 sierpnia - Święto Odzyskania Oued Eddahab, 20 sierpnia - Rocznica Rewolucji Króla i Narodu, 21 sierpnia - urodziny króla Mohammeda VI, 6 listopada - Rocznica Zielonego Marszu, 18 listopada - Święto Niepodległości, a także 1 stycznia i 1 maja, ponadto święta ruchome: Święto Ofiarowania Aid Al Adha (dwudniowe), muzułmański nowy rok - 1 Moharram, Aid Al Mawlid - urodziny proroka Mahometa (dwudniowe), Aid El Fitr kończące ramadan (dwudniowe, w 2011 r. - ok. 31 sierpnia). Podczas tych świąt prawie wszystkie sklepy, restauracje i kawiarnie są zamknięte, bywają jednak otwarte w święta państwowe. W muzułmańskim miesiącu postu - ramadanie, przypadającym każdego roku w innym terminie (w 2011 r. - od ok. 1 sierpnia do ok. 31 sierpnia, od wschodu do zachodu słońca muzułmanie muszą powstrzymać się od jedzenia, picia i palenia papierosów. Zagraniczny turysta powinien respektować tę tradycję i w miejscach publicznych unikać prowokujących zachowań, które mogą urazić wyznawców islamu (np. palenia papierosów). W miesiącu tym w ogóle nie sprzedaje się alkoholu. Ramadan jest dla wszystkich muzułmanów czasem modlitw, refleksji, odnowy moralnej oraz zacieśniania więzi rodzinnych. Wyjazdy turystyczne do Maroka są wówczas rzadsze. Podczas ramadanu część barów, restauracji i kawiarni jest zamknięta w ciągu dnia i zaczyna przyjmować gości dopiero wieczorem. Niektóre z nich, również w dużych miastach, są nieczynne przez cały miesiąc. W małych miastach zamknięte mogą być nawet hotele. Administracja, handel i transport funkcjonują w zwolnionym tempie i w ograniczonym zakresie. Sklepy są czynne w godz. później od do ok. (dotyczy to również hipermarketów w dużych miastach). Urzędy administracji publicznej oraz poczta pracują od do banki od do komunikacja miejska nie funkcjonuje w godz. W czasie pierwszego posiłku w ciągu dnia (ftur), zaraz po zachodzie słońca, ulice zupełnie pustoszeją i w tych godzinach turyści powinni raczej pozostać w hotelu, gdyż trudno wtedy liczyć na pomoc policji czy innych osób, których po prostu nie ma w pobliżu, natomiast jest bardzo duże zagrożenie ze strony włóczęgów i osób z marginesu społecznego. Ruch pieszy i kołowy zaczyna nasilać się ok. i trwa do późnych godzin INFORMACJE: Dewizy można wymieniać po jednolitym kursie w bankach, kantorach i większych hotelach. Banknoty muszą być w bardzo dobrym stanie, z nowych emisji (nie pomięte, bez stempli i odręcznych napisów), w przeciwnym razie pracownicy kantorów mogą odmówić ich przyjęcia. Marokańskie punkty wymiany walut nie przyjmują również amerykańskich dolarów starej emisji, które niekiedy można jeszcze spotkać w obiegu w Polsce. Odradza się dokonywanie wymiany u pokątnych handlarzy walutą, których spotkać można przed prawie każdym punktem wymiany. Bankomaty są dostępne we wszystkich większych miastach, a także w ośrodkach turystycznych. Można skorzystać z usług Western Union (dobrze rozwinięta sieć punktów na terenie całego kraju). Czas oczekiwania na wypłatę od chwili wysłania pieniędzy z Polski wynosi ok. 3 godzin. Jest to pomocne w przypadku kradzieży lub zgubienia pieniędzy. Specyfiką Maroka jest negocjowanie cen w tych sklepach, w których nie ma wywieszek cenowych (także w niektórych restauracjach konieczne jest upewnienie się co do ceny poszczególnych dań, jeżeli nie ma menu w widocznym miejscu). W restauracji lub kawiarni dobrze jest zostawić napiwek w wysokości 5-10% rachunku lub wedle uznania. W Maroku urzędy państwowe i poczta pracują od do i od do Sklepy są otwarte mniej więcej w tych samych godzinach w pierwszej połowie dnia, ale dłużej w godzinach popołudniowych, aż do Banki są czynne od do (niekiedy do z przerwą na obiad. Hipermarkety są otwarte na ogół 7 dni w tygodniu. Dniami wolnymi od pracy są sobota i niedziela, jednak w piątek, dzień głównych modlitw, niektóre sklepy i urzędy przestają praktycznie funkcjonować od południa. Istnieje możliwość odzyskania VAT od niektórych towarów zakupionych w Maroku przez osoby zamieszkałe na stałe za granicą - jeżeli towary te zakupione zostały na użytek własny i będą użytkowane za granicą. Minimalna kwota zakupu wynosi 2000 MAD, należy uzyskać od sprzedawcy specjalny, ostemplowany rachunek (bordreau de vente) w 4 egzemplarzach, który przedstawia się celnikowi podczas przekraczania granicy Maroka. Towar powinien być wywieziony przez właściciela w terminie 3 miesięcy od daty zakupu. Więcej informacji w języku francuskim na stronach et Podczas planowania podróży do opisanego powyżej kraju, zalecamy zapoznanie się z ostrzeżeniami dla podróżujących, zawierającymi najnowsze informacje istotne dla bezpieczeństwa obywateli polskich na świecie. Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Królestwie Marokańskim ambasador: Witold Spirydowicz (język konsula francuski, angielski, niemiecki) Maroko, Rabat, 23, rue Oqbah, BP 425 Tel.: +212 537 77 17 91 Tel.: +212 537 77 11 73 Tel. dyżurny: +212 672 41 99 33 Faks: +212 537 77 53 20 @ Ostatnia duża eksplozja wulkanu jest datowana na rok 1979. Od 2017 roku aktywność Fuego stopniowo wzrasta. Wulkan Pawłowa. Wracamy do Ameryki Północnej. W stanie Alaska, w Górach Aleuckich, leży jeden z najaktywniejszych wulkanów na kontynencie. Mowa o osiągającym 2714 m Wulkanie Pawłowa. 8 kwietnia 2021 Chyba większość z Was doskonale wie, gdzie znajduje się rozgrzany do czerwoności Egipt. Czy jednak potraficie dokładnie określić jego położenie? Jeśli nie, służymy podpowiedzią. Otóż Egipt, oficjalnie nazywany Arabską Republiką Egiptu, leży w Afryce północno – wschodniej, nad Morzem Śródziemnym i Morzem Czerwonym. Ważną informacją jest również fakt, że należący do Egiptu półwysep Synaj znajduje się… na kontynencie azjatyckim. Klimat Egiptu Praktycznie cały kraj znajduje się w strefie klimatu zwrotnikowego suchego, poza jednym wyjątkiem. A wyjątek ten stanowi wąski obszar na północnym wybrzeżu, leżący w strefie klimatu śródziemnomorskiego. Egipt – kilka ciekawostek geograficznych – Stolica: Kair. – Najwyższy szczyt: Góra Świętej Katarzyny. – Całkowita powierzchnia: 1 001 450 km². – Państwa graniczące z Egiptem: Libia, Sudan, Izrael, Strefa Gazy. O położeniu Egiptu wiecie już chyba wszystko. Teraz przyszedł więc czas na poznanie najważniejszych plaż tego kraju. Oto TOP 4 najpiękniejszych miejsc do wypoczynku w Arabskiej Republice Egiptu 1). Plaże w Hurghadzie. Hurghada stanowi jeden z najpopularniejszych kurortów w kraju faraonów. Wysoki poziom usług połączony z wyjątkowo pięknymi krajobrazami, zachęca do odpoczynku oraz dłuuuuugich spacerów. Jeśli marzy się Państwu relaks na plaży rodem z wakacyjnych katalogów, to koniecznie wybierzcie się na Giftun Islands – na pewno tego nie pożałujecie. Na miejscu czekają na Was malownicze Orange Bay, Paradise Island oraz Mahmya. 2). Plaże w kurorcie Sharm El–Sheikh. W Sharm El–Sheikh nie można narzekać na brak zajęć. Bogactwo Morza Czerwonego, eleganckie hotele, piękne rafy koralowe czy gorąca atmosfera, to tylko część atrakcji, jakie czekają na Państwa w azjatyckiej części Egiptu. A plaże? Do dyspozycji przybyłych Gości są El Fanar Beach, Reef Beach, Terrazzina Beach (plaża, klub i restauracja w jednym) oraz liczne prywatne plaże należące do hoteli. Jest w czym wybierać! Zobacz również: Autobusy w Egipcie Atrakcje dla dzieci w Egipcie Egipt – opłata turystyczna Ile się leci do Egiptu Egipt – paszport 3). Plaże w Marsa Alam. Szukacie klimatycznych miejscówek do odpoczynku z rodziną? Marsa Alam czeka na Was z otwartymi ramionami. Tu z pewnością poczujecie prawdziwy wakacyjny klimat. Zapraszamy! Obowiązkowym (pierwszym) punktem na mapie zwiedzania tej części Egiptu powinna być zatoka Marsa Mubarak, która zachwyci każdego miłośnika rafy koralowej oraz egzotycznych stworzeń morskich (np. żółwi). Pływanie z żółwiami to jest to! W dalszej kolejności warto udać się na plażę Sharm El Luli, która charakteryzuje się obecnością drobnego piasku oraz przejrzystej wody. Woda, piasek i błękit nad głowami są w stanie zrekompensować żar lejący się z nieba… 4). Plaże w Aleksandrii. Aleksandria to kurort zlokalizowany nad brzegiem Morza Śródziemnego. Dawna stolica Egiptu słynie nie tylko z historycznych zabytków, ale także z wyjątkowo urokliwych miejsc do odpoczynku. W bliskiej odległości od promenady Corniche znajdują się piękne, piaszczyste plaże, na których można rozkoszować się afrykańskim słońcem. Warto spędzić tu trochę wolnego czasu. Zobacz Również Zobacz 2 odpowiedzi na pytanie: Na jakim kontynencie i w jakim państwie znajdują się Aconaga, Czomlungma (Mont Everest) i Kilimandżaro?
Następnie dobrze znana lista z 7 kontynentami lub kontynentami. Według większości światowych standardów istnieje obecnie maksymalnie siedem kontynentów. Te 7 kontynentów jest (nadal) postrzegane jako prawda w większości miejsc na świecie, więc większość dzieci na całym świecie otrzymuje to jako materiał do lekcji w szkole. Afryka.
Kontynentalna Holandia leży na kontynencie europejskim. Holandia ma również trzy wyspy położone na Karaibach. Holandia graniczy z Morzem Północnym i znajduje się między Niemcami a Belgią. Trzy największe i najbardziej wpływowe miasta w Holandii to Amsterdam, Haga i Rotterdam. Amsterdam jest stolicą kraju, w Hadze znajduje się
Centrum Abu Zabi. Zjednoczone Emiraty Arabskie (arab. الإمارات العربيّة المتّحدة, trb. al-Imārāt al-’arabijja al-Muttaḥida), ZEA – państwo arabskie na Bliskim Wschodzie, położone nad Zatoką Perską i Omańską, składające się z siedmiu emiratów: Abu Zabi, Dubaj, Szardża, Adżman, Umm al-Kajwajn, Ras al-Chajma i Fudżajra.96BJjz.
